Rozdzial 17:They will be good pair,but she must tell that!

W ciszy wróciliśmy po szkole do domu.Nie chciało mi się z nikim gadać.Udałam się do swojego pokoju i zamknęłam drzwi.Położyłam się na łóżku i pozwoliłam łzą powoli spłynąć po moich policzkach.Dlaczego?Dlaczego ja?Przyciągam zło jak magnez.Zawsze wszystko złe trafia na mnie.To już powoli mnie wykańcza.Przypomniału mi się zdarzenia , które były jakiś czas temu.

*

A może żyletka?Może to będzie dobre rozwiązanie?Moze znów to tego wróce?Zaczęłam szukać tej małej rzeczy w szufladzie.

*

-Amelka.Znowu?Znowu to chciałaś zrobić?-zapytała ale nie krzyczała
-Jak to znowu?Czy ja o czymś nie wiem?-zapytał chłopak
-Ona już to kiedyś robiła.
-Cięłaś się?-zapytał
-Ja.....wyjdźcie z tąd!Chcę być sama!

*

Chwyciłam do ręki zyletke , która była schowana w bezpiecznym miejscu.Weszłam do łazienki i przyłożyłam ją do nadgarstaka.W mojej głowei krązyło jedno pytanie.'Zrobić to ,czy nie?'Harry,będzie zły , ale moge to ukryć.Nic nie musi wiedzieć.Jesy też będzie zła jak sie dowie.Ukryje.Ukryje jak się tylko da.Powoli przejechałam żyletką po nadgarstu i znów to poczułam.Poczułam ulgę.Nagle wszystkie problemy znikały liczyłam się tylko ja i żyletka.Krew strumyczkiem płynęła i brudziła kafelki.Zrobiłam jeszcze kilka nacięć i zatamowałam krwawienie.Wytarłam podłogę , a żyletke schowałam w bezpieczne miejsce.Sprawdziałam czy krew napeneno nie wydostanie się z ran i znów położyłam się na łóżku.Po chwili do pokoju weszła Jesy.Usiadła obok mnie i mocno przytuliła.

-Już dobrze?-zapytała

-Yhym...

-Dziewczyny przyszły.

-Jakie?

-Eleanor,Perrie i Sophie.

-Sophie?To ta ze szkoły?-zapytałam

-Tak.Zejdziesz?

-Jasne.

Zeszłam po schodach i weszłam do salonu.

-Hej.-przwitałam sie z dziewczynami

-My się nie znamy.-Sophie do mnie podeszła

-Amelka.

-Sophie.-uścisnęłam jej ręke

-Sophie to moja dziewczyna.-oznajmij Liam i pocałował dziewczyne

-Teraz tylko ja jestem samotny.-powiedział Nialler

Podeszłam do niego i mocno przytuliłam

-Na miłość trzeba czekać cierpliwie , a nie wiadomo czy nie masz jej tuż obok siebie.-uśmiechnęłam sie

Pierwszy raz dziś się uśmiechnęłam.Spojrzałam na Jesy , która lekko sie zarumieniła.Wiedziałam już o co chodzi.Nasz kochany Nialler jej sie spodobał.Pociągnęłam Jesy za ręke i udałyśmy się do kuchni.

-No no...Widzę, że Niall ci się spodobał.

-Oj tam...

-Powiedz mu.

-A jak on nie czuje do mnie tego samego?-zapytała

-Nie będziesz wiedziała jak się nie zapytasz.

-Nie teraz.Innym razem.

-Twoja decyzja.

Udałyśmy się do salonu.Podeszłam do Harry`ego , który wygodnie siedział na kanapie.Usiadłam obok i się w niego wtuliłam.Cały czas patrzyłam na Jesy i Horanka.Moim zdaniem on też do niej coś czyje , ale tego w 100% nie wiem.Mam nadzieje , ze coś z tego będzie bo moim zdaniem oni do siebie pasują.Oparłam się o tors Harry`ego i powoli usnęłam.

______________________________________________________

CZYTASZ=KOMENTUJESZ

No i mamy kolejny :) Strasznie krótki,bo od kilku dni mnie głowa ciągle boli i jakoś tak,ale nie chciałam nic nie psać. Jak się podoba?

-Weronika ;)